Στις μέρες μας, διακινείται ευρέως η άποψη ότι η καλή υγεία συνυπάρχει μόνο με τον πλούτο και τα υψηλά εισοδήματα. Καρικατούρες σαν τον μεγιστάνα Μπράιαν Τζόνσον που ανάμεσα σε πολλά, κάνει μεταγγίσεις απ τον έφηβο γιό του ώστε να μείνει για πάντα νέος, προωθούν αυτή τη μαρκίζα του εγχρήματου ανταλλακτηρίου ματαιοδοξίας με πλούτο. Μεταξύ μας κιόλας, o τύπος (Μπράιαν Τζόνσον ) αν και ξοδεύει 2 εκ δολάρια το χρόνο για την παράταση της νεότητας, στα δικά μου μάτια μοιάζει ένας καλοδιατηρημένος 45 ρης(που είναι) παρά νεαρός.
Όπως και να έχει, η καλή υγεία πολύ πιστεύουν ότι μάλλον εντάσσεται σε ένα άτυπο χρηματιστήριο μεταξύ πρώην ή νυν λύκων της wall street, που ανάμεσα στον <<<υγιή>>> ανταγωνισμό τους για την κατάκτηση της Σελήνης, του Άρη και της τεχνητής νοημοσύνης, έχουν προσθέσει επιπλέον την αθανασία και ας είναι μόνο μια η ουσία κατά το άσμα∙ πως δεν υπάρχει αθανασία.
Νομίζω για να απαντηθεί ολιστικά το αν υφίσταται η απόλυτη αλληλεξάρτηση χρήματος και υγείας, θα πρέπει να γίνει ένας καθοριστικώς διαχωρισμός. Αν στην λέξη υγεία εντάσσουμε μόνο τις ακριβές ανοσοθεραπείες για τον καρκίνο, που αισχρά μνημόνευσε ο τέως υποψήφιος βουλευτής, τότε αφελώς μιλάμε για ένα μέρος της αλήθειας και μάλλον μικρό. Η λέξη υγεία στη σύγχρονη επιστημονική κοινότητα, δεν περιλαμβάνει μόνο το θεραπευτικό σχήμα αντιμετώπισης χρόνιων και θανατηφόρων ασθενειών. Αυτό μάλλον, αποτελεί μια αλήθεια που πολλοί από εμάς αρνούνται πεισματικά να συνειδητοποιήσουν. Και πώς να μην προσπερνάμε αυτή την αλήθεια με λαϊκίστικα, βολικά τσιτάτα εφόσον παραχωρούν το δικαίωμα στον φτωχό πλην τίμιο σκληρό καπνιστή, να μην αποδέχεται ότι έχει 15-30 φορές μεγαλύτερη πιθανότητα για καρκίνο του πνεύμονα σύμφωνα με στοιχεία του Παγκόσμιου οργανισμού υγείας.
Η προσπάθεια που γίνεται για να προλάβουμε εκ των προτέρων και να αποτρέψουμε κάποιες αρνητικές ή ανεπιθυμητες καταστάσεις, ενέργειες ή συνέπειες ονομάζεται πρόληψη. Τη λέξη πρόληψη, αν και την γνωρίζουν όλοι, αντιθέτως την λαμβάνουν υπόψη ελάχιστοι. Στην ταινία του Τζέιμς Μποντ με τον τίτλο Spectre, υπάρχει μια συγκλονιστική στιγμή όπου ο «κακός» Ομπερχάουζεν λέει στον 007 «Με συνάντησες πολλές φορές κι όμως, ποτέ δεν με είδες». Αυτή η φράση που για πολλούς ανθρώπους συνοψίζει τόσο μεστά την κενή καθημερινή τους σχέση με πρόληψη, είναι πληρωμένη απάντηση από το μέλλον της υγείας τους. Ένα ζευγάρι φθηνά αθλητικά παπούτσια, η οικονομικότατη σαρδέλα αντί για τον πανάκριβο βασιλικό σολομό, ο περιορισμός της ζάχαρης και των καπνικών προϊόντων, μπορούν να δώσουν παραπάνω ποιοτικά χρόνια ζωής, χωρίς να χρειάζονται τα 40 πανάκριβα συμπληρώματα διατροφής του Μπράιαν Τζόνσον, που ειρήσθω εν παρόδω ανάμεσα τους χρησιμοποιεί και λίθιο (Li), ένα μεταλλικό στοιχείο που χρησιμοποιείται ως σταθεροποιητικό της διάθεσης, έτσι, για να μην έχουμε καμιά αμφιβολία ότι δήθεν φτιάχνει η διάθεση του απ το αίμα του έφηβου γιού του.
Όλο το παραπάνω κείμενο καταλήγει σε δύο λέξεις και σίγουρα αυτές δεν είναι το χρήμα και η εκκεντρικότητα. Η θεραπεία αποτελεί μια μικρή ψηφίδα στην αγιογραφία της υγείας μας. Υπάρχουν άπειρες στιγμές (ευκαιρίες) να προλάβουμε πολλές κακοτοπιές, αρκεί να μην είμαστε δογματικοί . Προπαντός επιβάλλεται να λειτουργούμε έχοντας γνώση και υπευθυνότητα. Αυτή ίσως είναι και η πραγματική ελευθερία, ή όπως λέει ο Καζαντζάκης: Δεν είναι η λευτεριά πέσε πίτα να σε φάω. Είναι κάστρο, και το παίρνεις με το σπαθί σου. Όποιος δέχεται από ξένα χέρια τη λευτεριά, είναι σκλάβος.
Η ελευθερία χρειάζεται γνώση και υπευθυνότητα σε αντιδιαστολή με τον ευρύτατα καθιερωμένο δογματισμό και την επίκληση της μοίρας.
Υστερόγραφο: Πολύ καλή θα ήταν η ενσωμάτωση πολιτικών υγείας με άξονα την πρόληψη. Ακόμα καλύτερη μέχρι να γίνει αυτό, θα ήταν η ανάληψη της ευθύνης του εαυτού μας.
